Als wij niets doen – Soldaat van Oranje
Wanda de Kanter (1959) Longarts, stichtingrookpreventiejeugd.nl.
“Dit nummer draai ik altijd bij lezingen die ik geef aan gezondheidswerkers over medisch leiderschap. Want zo zie ik het ook: als wij, gezondheidswerkers niets doen, dan lukt het niet. 50% van alle ziektes komt door gedrag. Dus moet het gedrag gaan veranderen. Vooral voor de mensen zelf, die immens lijden en voor de kosten op termijn.
Als je naar een terras kijkt, zie je mensen gezellig zitten, aan een glas wijn en ze roken een sigaret. Een dokter of andere gezondheidswerker ziet het resultaat op in het ziekenhuis Je denkt dat het de eigen keuze is van die mensen. En, dat als ze er dan ziek van worden, dat dan ook hun eigen keuze is. Maar dat is niet zo! Zo eenvoudig is dat niet. Een rookverslaving is geen eigen keuze, dat zit veel complexer in elkaar, daar zit een waanzinnige lobby van de tabaksindustrie achter. Die wil ook dat mensen zo vroeg mogelijk beginnen met roken. Dat moeten we tegengaan, we moeten ervoor zorgen dat kinderen er niet meer aan beginnen. Je bent namelijk niet vrij als je verslaafd bent. Van de politiek hoeven we – helaas – weinig te verwachten omdat zij de gevolgen niet zien, niet voelen. Die denken vooral aan de korte termijn. Roken en bovenmatig eten en drinken zorgen vooral voor gevolgen op lange termijn. Dan zijn de zittende politici alweer weg, dus die branden daar hun handen liever niet aan. Wij artsen moeten duidelijk maken dat kinderen beschermd moeten worden tegen de schadelijke invloed van bijvoorbeeld tabak Want als wij het niet doen, wie dan wel?
Ik hoorde ‘Als wij niets doen’ voor het eerst toen ik de musical Soldaat van Oranje zag, in Katwijk. Ik was daar samen met mijn dochter, zij is zeer gepassioneerd over muziek. Net als ik studeerde ze medicijnen. Toen ze haar bachelor had gehaald, moest ze een jaar wachten voor ze verder kon met haar studie. In dat jaar heeft ze veel geauditeerd om mee te kunnen doen met musicals en ging ze zelf ook veel naar musicals en dan sleepte ze mij vaak mee. En toen ik met haar dit nummer hoorde, kwam dat zó binnen. Het raakte me enorm. Natuurlijk gaat dit over de Tweede Wereldoorlog en ik wil de gruwelen en de genocide die daarbij horen absoluut niet vergelijken met de ellende die roken veroorzaakt, maar dit nummer raakt voor mij wel de kern: dat wij medici ons moeten uitspreken tegen de onzichtbare ellende die roken op termijn veroorzaakt met jaarlijks (!) 6 miljoen doden wereldwijd. Overigens heeft mijn dochter uiteindelijk toch de keuze gemaakt voor het conservatorium. Ik vind het prachtig, dat zij haar hart heeft gevolgd en voor haar passie heeft gekozen.”
Wanda de Kanter 