Wanda de Kanter

Gepubliceerd op artsennet.nl, maart 2013

Van speen tot zuurstofslang

In de Westerse beschaafde wereld heeft elke baby een speen. Van nul dagen tot het moment dat de ouders worden uitgelachen. Dat gaat gepaard met een hoop gedoe om afscheid van het ding te nemen. Hele protocollen en opvoedkundige adviezen komen er soms bij kijken. Al snel doet de lolly zijn intrede. Als er maar gesabbeld kan worden.

Vanaf acht jaar is er nu ook de shisha-pen: hij is verrukkelijk. Ik heb hem gekocht en uitgetest. Hij is net zo licht als een sigaret, paars, geel of oranje van kleur. Hij inhaleert heel soepel en heeft een heerlijke chocolade smaak. En wat ik echt heel erg lekker vind er komt een forse hoeveelheid echte rook uit. Je kan er zelfs kringetjes mee blazen.

Ik zweer het je, ik was bijna weer een pakje sigaretten gaan halen. Het is dat ik een “project” heb…. Bij het inhaleren licht het diamanten puntje van de sigaret op.

Ik kan er mee shockeren, in het ziekenhuis tijdens de lunch. Het is stoer en verleidelijk. Het is fallisch en zoet.

Nadat de kleine schatjes het inhaleren hebben geleerd kunnen ze vanaf 12 jaar op elke hoek , bij het benzinestation, de boek of plaatwinkel en de supermarkt het echte werk kopen. De sigaret, met namen als Glam en Slim, met roze bloemetjes.

Het inhaleren hoef je ze niet meer te leren, dat kunnen ze al. Dat scheelt. Er zullen minder kinderen af haken. De nicotine in de echte sigaret maakt hen hooked in een paar weken.

Als zij een paar jaar later de kroeg in gaan is net het horecarookverbod weer ingevoerd. Gelukkig is daar de elektronische sigaret of het nicotinarium waardoor zij door kunnen roken. De e-sigaret is ook handig voor in de trein en in het vliegtuig. Nooit zonder een staafje nicotine.

Na zo’n 30 jaar roken vinden de jonge ouders het verstandig om te stoppen voor hun kinderen. Het afkicken is nog een hele klus, maar gelukkig is er nu ook nicotinevrije tabak en sigaretten. De gewoonte kan je nog een tijdje in stand houden. Bij de eerste de beste tegenslag valt het jonge paar weer terug in hun oude gewoonte. Dat de nicotine zo verslavend was, dat wisten ze eigenlijk niet. Het echte werk, dat is het enige wat hen nu kan troosten.

Met behulp van de elektronische sigaret afkicken lukt hen ook niet. Het is wel fijn voor binnen bij de kinderen in de winter en in de auto. Het echte werk roken ze gezellig op het balkon.

Na een paar jaar heeft zij haar eerste hartinfarct. Hij heeft COPD. Ze liggen gezellig samen op de gemeenschappelijke hart-longafdeling, allebei met een slangetje zuurstof in de neus.

Weet je hoe vaak ik gebeld en gemaild ben de laatste maanden door de krant en de TV, om informatie over de elektronische sigaret, de nicotinevrije tabak of de shisha-pen te geven?

“Waarom nu?” vraag ik hen , “what’s new?”.
“Dat komt” zegt men, “omdat marketeers ons plat bellen met gladde verhalen en zij ons mailen en hun fantastische brochures opsturen”.

Ben ik nu paranoia doordat ik denk dat hier een mastermind achter zit?

Dat nu het guur wordt rond de tabaksindustrie het straatbeeld bepaald moet worden door kinderen en volwassenen met staafjes met rookwolkjes? Als levende reclamezuilen? Zodat we allemaal denken dat de mens gemaakt is om de hele dag door te roken. Dat dat normaal is en altijd zo geweest is?

Ik vind het een heel slecht idee, die oefensigaretten voor kleine kinderen. En ook die elektronische sigaretten en die nicotinevrije tabak als het allemaal naast het echte werk bestaat. Zien roken doet roken, de verslaving is ingesleten in het brein. Daarbij komt nog eens een zeer recent artikel waarin staat dat ook de rookvrije nicotine gewoon kankerverwekkend is: Nicotine and lung cancer, Journal of Carcinogenesis.

Alleen in gecontroleerde setting kan mogelijk de elektronische sigaret als ondersteuning van gedragsmatige ondersteuning ingezet worden voor een individuele stopper. En daar zijn nog geen grote gerandomiseerde trials van. Geen Cochrane review…